Saudijska Arabija podigla je gotovo sve cijene nafte za septembar u Aziji i Evropi jer ograničenja opskrbe i rastuća potražnja sužavaju tržište sirove nafte.
Saudi Aramco u državnom vlasništvu podigao je cijenu arapske lake nafte za prodaju u Aziju za 30 centi na 3,50 dolara po barelu iznad referentne vrijednosti, prema cjenovniku u koji je Bloomberg imao uvid. Očekivalo se da će proizvođač povećati cijene za 50 centi po barelu, prema medijanu istraživanja rafinerija i trgovaca.
Ovaj potez dolazi nakon što je Kraljevina, najveći svjetski izvoznik nafte, jednostrano produžila smanjenje opskrbe do septembra i rekla da bi se moglo produžiti ili čak produbiti. Rusija je također obećala smanjiti svoj izvoz. Nafta je zabilježila šesti uzastopni sedmični rast, što je najduži pobjednički niz u više od godinu dana, nakon što su teškaši OPEC+ produžili rezove, a američke zalihe rekordno potonule.
Jednostrana smanjenja dolaze povrh proizvodnih kvota koje su već na snazi u široj skupini OPEC+ koja ta smanjenja zadržava do kraja godine. Globalni ekonomski izgledi zamagljeni su nejasnim podacima iz Kine i strahovima od recesije u SAD-u. Osim toga, Rijad će možda trebati cijene od čak 100 dolara po barelu da pokrije državnu potrošnju, navodi Bloomberg Economics.
Saudijska smanjenja dovela su proizvodnju do najnižeg nivoa kako bi se ojačalo tržište i suprotstavilo ovogodišnjem padu cijena sirove nafte. Saudijski ministar energetike princ Abdulaziz bin Salman pregledava dobrovoljne rezove na mjesečnoj bazi, držeći tržišta da nagađaju o nivoima ponude.
Gotovo sve službene prodajne cijene za Sredozemlje i sjeverozapadnu Evropu bile su više za septembar. Arapska laka sirova nafta u Sredozemlju porasla je za jedan dolar na 4,50 dolara po barelu više nego ICE Brent, dok je cijena iste vrste za sjeverozapadnu Evropu porasla za dva dolara na premiju od 5,80 dolara u odnosu na referentnu vrijednost.
Aramco je zadržao sve cijene za SAD nepromijenjene za septembar.
Aramco prodaje oko 60 posto svojih isporuka sirove nafte u Aziju, većinu njih prema dugoročnim ugovorima, čije se cijene revidiraju svakog mjeseca. Kina, Japan, Južna Koreja i Indija su najveći kupci.