.webp){kind=icon}
Tokom posljednjeg samita Grupe 7 pukotine unutar saveza izašle su na vidjelo u svjetlu izbornih poraza stranaka francuskog predsjednika i njemačkog kancelara na evropskim parlamentarnim izborima. Ipak, analitičari vjeruju da određena doza opozicije ne mora nužno da bude loša unutar grupe, te da će Evropa, uprkos konsenzusu oko politike prema Pekingu, morati obazrivo da hoda po tankoj liniji između Kine, Tajvana, svog saveza sa SAD i sopstvenih ekonomskih ambicija.
Meloni zvijezda samita, Scholz i Macron pod pritiskom
Giorgia Meloni je imala razloga za dobro raspoloženje - političku podršku u svojoj zemlji kojom drugi evropski lideri u ovom trenutku ne mogu da se pohvale. Reporteri su pažljivo pratili dinamiku unutar grupe. Italijanska premijerka bila je rezervisana prema francuskom predsjedniku Emmanuelu Macronu i njemačkom kancelaru Olafu Scholzu, a nelagoda se osjetila i u njenom susretu sa britanskim premijerom Rishijem Sunakom.
S druge strane, lideri globalnog juga bili su u centru njene pažnje - argentinski predsjednik Javier Milei dobio je srdačan zagrljaj, a indijski lider Narendra Modi i nasmijani selfi video u kom je Meloni prozvala ovaj duo "Melodi".
Giorgia Meloni sa argetinskim predsednikom Javierom Mileijem / Foto: Francesca Volpi/Bloomberg
Ipak, Domagoj Juričić iz političke konsultantske kuće MKPS ne vidi te tenzije kao nužno lošu stvar, istakavši da se Meloni ističe čvrstom retorikom i jasnim stavom prema pitanjima poput energetske i imigracione politike.
"Ta dinamika, koja podrazumijeva izazov za sagovornike, može biti i podsticaj za otvorene i iskrene rasprave koje su potrebne za stvaranje održivih mišljenja unutar bloka", ocijenio je Juričić, dodavši da je uključivanje globalnog juga u ključne razgovore takođe strateški potez.
"Mislim da Meloni u tome vidi interes za Italiju da se pozicionira kao most između razvijenih zemalja i zemalja u razvoju, čime povećava i vlastiti, i uticaj svoje zemlje na međunarodnoj političkoj sceni", kaže on u razgovoru za Bloomberg Adria Connect.
Evropa mora biti obazriva s Kinom i Tajvanom
Evropa trenutno hoda po tankoj liniji i kada je riječ o odnosu prema Kini i Rusiji. Iako Grupa 7 u tom pogledu ima rijetko snažan konsenzus, Juričić upozorava da Evropa u previranjima sa Pekingom ima najslabiju poziciju.
Evropski lideri su ove godine bili gotovo jedinstveni kada je riječ o problematici kineskog "viška kapaciteta" na evropskom tržištu, te tarife koje bi mogle da dosegnu 48 odsto na izvoz proizvoda poput električnih vozila - stupaju na snagu već od jula. Kina je uzvratila antidamping istragom uvoza evropske svinjetine, a na red bi uskoro mogao da stigne i evropski brendi.
Ipak, evropski lideri nisu tako decidno određeni prema još jednom ključnom pitanju vezanom za Peking - Tajvanu. Dok je pozicija Sjedinjenih Država na tom polju nedvosmislena, vrijedi podsjetiti da su Macron i predsjednica Evropske komisije Ursula von der Leyen tokom prošlogodišnje posjete Pekingu izrazili zabrinutost oko toga da li bi Evropa trebalo da bude strateški usaglašena sa SAD.
"Pitanje na koje Evropljani moraju da odgovore jeste da li je u našem interesu da podgrijevamo krizu na Tajvanu? Ne. Najgori ishod bi bio da pomislimo da moramo slijepo da pratimo američku agendu ili pretjeranu reakciju Kine", rekao je Macron u aprilu 2023.
Bloomberg
Kineski izvoz i uvoz sa Evropskom unijom
Kako kaže Juričić, Evropa se na svom putu ka strateškoj, pa i ekonomskoj autonomiji, suočava sa činjenicom da je Kina istovremeno i ključni ekonomski partner i strateški rival. Sve to se događa u trenutku kada Kina pojačava retoriku u kojoj ne isključuje upotrebu sile ukoliko bi došlo do potencijalnog prisajedinjenja Tajvana Kini.
Ipak, dvosmislen odnos Evrope prema Tajvanu, koji bi preteranu ohrabrio Kinu, mogao bi da se obije o glavu Briselu baš na polju od kog sve više zavisi budućnost velikih igrača - naprednim tehnologijama.
"Čak i da ne dođe do sukoba, već samo nekog oblika blokade Tajvana od strane Kine, to bi dovelo do poremeđaja snabdijevanja u Evropi, posebno u industrijama vezanim za čipove. I tu imamo paradoks - trenutna politika Evrope usmjerena je na postizanje strateške ekonomske autonomije, ali to bi nenamjerno moglo povećati rizik od izbijanja sukoba između Tajvana i Kine. Evropa mora biti pažljiva u balansu između ekonomske autonomije i održavanja stabilnih međunarodnjih odnosa, jer je od svih uključenih strana, ona u najnepovoljnijem položaju", zaključio je Juričić.
O tome da li je G7 samit bio uspjeh za ukrajinskog lidera i kako bi Evropa trebalo da nastupi u susret američkim predsjedničkim izborima, detaljnije u razgovoru u videu.
